Sabina

Ta cudna koteczka to Józefinka . Osobiscie przyniosłam ją do domu jako prezent urodzinowy dla mojej mamy ;)
Józefinka urodziła się w stajni i pierwsze tygodnie swojego zycia spędziła w końskim boksie .
Była taka maleńka jak do nas trafiła co zresztą widać na zdjęciach . Józefina to psi kot . Od początku zaopiekował się nią nasz duży pies , pokochał ją a ona jego . Uwielbiała spać w jego objęciach na podłodze i ćwiczyć na nim nowe techniki walki .
Dziś ma już dziewięć miesięcy ale wciąz jest bardzo drobniutka takie 3/4 kota .
Józefina jest kotem szalonym i bardzo odważnym , jedno czego się boi to weterynarz . Jest jednocześnie bardzo wrażliwa i uczuciowa .
Jej najlepszą przyjaciółką jest Salma . To przyjazń z przedszkola . Józefinka potrafi godzinami szaleć na ogrodzie ze swoją Salmą .

Qrczak

A oto Rudolf - kot wspaniały.
Zdjęcia wykonane dość dawno, ale jego urok pozostaje niezmieniony :)
Dwa ostatnie zdjęcia są z wyprawy kociambra na działkę.
Na dole - kolejny rudasek w moim życiu , obecnie ma około 6 miesięcy i jest nie przeciętnym rozrabiaką.

Warkot

Mamrotek vel Maleństwo, urodziła się prawdopodobnie w okolicach sierpnia 2001. Wzięliśmy ją od bardzo miłych ludzi - wolontariuszy fundacji Canis. W gazetowym ogłoszeniu opisana była jako "grafitowy mieszaniec orientalny" . Miała być facetem, ale po 2 miesiącach od adopcji okazało się, że to jej brat jest rodzaju męskiego. Przez jej malutką główkę przewija się tysiąc pomysłow na sekundę. Pasjami poluje na wszystko co się rusza i nie tylko. Jak każdy szanujący się kot ma pewne przyzwyczajenia. Jest niezwykle wrażliwym i uczuciowym kociambrem. Trafiła do nas pod koniec listopada i nie wiem jak to mogło być jak jej z nami nie było.
A drugie - małe i białe - to Klucha, przywieżliśmy ją niedawno z Konstancina. Kot jest waleczny i chociaż na razie wygląda jak nietoperz, rośnie na niezłego tygrysa albinosa ;)
Trzecie - to srebrne szczęście, które przywędrowało do nas pewnego wrześniowego wieczora.
Nazywa się Szelka.

Zuza

Sabi to ta czarna i futrzasta, ma około pięciu lat i w zasadzie jest spokojna i dystyngowana. Czasem jednak dostaje napadu głupa i biega po mieszkaniu z ledwością wyrabiając się na zakrętach. Adoptowana w kwietniu 2001 z Azylu w Konstancinie - jest oczywiście najcudowniejszym i najłagodniejszym kotem pod słońcem. Bardzo tęskniła za swoim człowiekiem i obdarzyła nas zaskakującą miłością i zaufaniem. Ta w czerwonym swetrze to ja - Zuza. Sabinka Biała. Jest mamą Józki, kotki Sabiny (zdjecia Józki tez w koterii). Nazywam ja Białleństwo - jest kochana, bardzo uczuciowa, a energia ją rozsadza. Prześlicznie się bawi. Niestety jakoś przyjaźni między Sabinkami póki co - nie ma...

Prywatna galeria Zuzy >>>