Marta

Mój kot nazywa się Mugol moja fryzjerka znalazła go 2 lata temu na podwórku. Miał chory pęcherz i gdyby nie ona prawdopodobnie doszłoby do zatrucia organizmu. Na szczęście jednak zaopiekowała się nim, a gdy wyzdrowiał zaproponowała abym go wzięła. Na początku wcale się do tego nie paliłam, nigdy wcześniej nie miałam kota i jakoś wcale nie odczuwałam takiej potrzeby. Teraz jednak nie wyobrażam sobie życia bez niego. Już samą obecnością poprawia mi humor. Pomimo, że większość ludzi nie widzi w nim nic szczególnego, to dla mnie jest wyjątkowy i jestem z niego strasznie dumna.