BasiaD

To moje paskudki - pręgowany 2-letni Junior i czarny 16-letni Kacper , który musi znosić ciągłe zaczepki młodszego kolegi. Junior jest u mnie od niedawna ( od lutego - podrzucono mi Go pod drzwi - wystarczy spojrzeć w te śliczne ślepka , aby się zakochać) , a Kacper został uratowany od pana , który zastanawiał się którego kotka utopić , bo był tylko jedna osoba chętna , no i się znaleźliśmy , jako drudzy.

prywatna galeria BasiD >>>

Cyber.evil

Kot Filip - rasa dachowiec zamieszkujacy od 2.5 r Rokietnice, lubi myszy (jedna wlasnie mi w chacie lata bo mu zwiala wczoraj)

Druid

Freya, zwana też Frytką, ma 16 miesięcy i jest oczywiście najpiękniejszym i najmądrzejszym kotem na świecie ;) Jest z nami od 8 miesięcy i całkowicie zawojowała nasze serca. Jest straszną gadułą i pieszczochem. Uwielbia się bawić( ostatnio hitem jest laserek ), umie aportować piłeczką albo szmacianą myszkę. Freya jest Norwegiem, i jest również młodszą siostra Drakuli z Poznania, nawet po tych samych rodzicach :) Nie wyobrażamy sobie już naszego domu bez Fryteczki ;)))

Karmandzija

Tygrysek jest ze mną od listopada 2002, w tej chwili ma 5 miesięcy. Znalazłago moja mama, a właściwie usłyszała w ogrodzie przeraźliwe miauczenie. Tygrysek, wtedy jeszcze kruszynka, tak był zdesperowany, głodny i zmarznięty, że podbiegł do mamy pomimo biegającego po podwórku psa. Musiał długo się błąkać poza domem i był strasznie głodny, bo w domu rzucił się na miskę Filutka z kaszą, a porzecież teraz tego by nawet nie ruszył jednym pazurem:) Ponieważ kociak - znajdka miał futerko szare, na czarno pręgowane, takie tygryskowe właśnie - dlatego został nazwany Tygryskiem. Chociaż od niedawna znany jest też pod pseudonimem KOT ZENON :))))))))))) lub w skrócie KOCIO. Do dzisiaj nie wiem czy Tygrysek komuś uciekł (mało prawdopodobne, zwłaszcza, że przepytałyśmy z mamą bliższe i dalsze sąsiedztwo), czy też ktoś go porzucił w pobliskim lesie. Tak czy inaczej ja uważam, że Tygrysek spadł mi jak z nieba. Jest przemiłym, towarzyskim, przyjacielskim, cholernie ciekawskim kocurkiem.

Prywatna galeria Karmandziji >>>

Kinus

O kotach myslalam od jakiegos czasu. I kiedy okazalo sie, ze nie ma przeszkod, zeby wziac malego kotka, zaczelam sie zastanawiac, jaka rasa bylaby odpowiednia dla mojego trybu zycia tak, aby nie cierpiala, gdy bede wracac po 10 godzinach pracy. Wybralam rase rosyjski niebieski - pomogly mi w tym zdjecia malej Oliwki, jeszcze wtedy Aleny. I tak 17 kwietnia 2003 pojawila sie w moim domu szara lekko wystraszona kuleczka, ktora jest zaprzeczeniem swojej rasy. Bardzo towarzyska, domagajaca sie pieszczot, gadajaca do muszek i lazaca po karniszach, aby zwrocic na siebie uwage. Cudowna kotka, do ktorej milo sie wraca z pracy, bo wiem, ze czeka na progu i udaje, ze wcale nie czekala...a potem sie skarzy, ze mnie tak dlugo nie bylo. Po miesiacu - 16 maja 2003 dolaczyla do niej brytyjka Pinky. Kotka byla malusienka, taka biedna strasznie, z powazna niedowaga. Pinky jest zaprzeczeniem Olki. Nieufna w stosunku do gosci, dluzej sie przyzwyczaja do obecnosci obcych. Nigdzie nie wchodzi, nic nie niszczy. Jest delikatna w zabawie i czula, jesli tak mozna powiedziec o kotce. Kotki zgraly sie po dwóch tygodniach i teraz jedna chodzi za druga, ganiaja po calym mieszkaniu. Obie rosna jak na drozdzach. Teraz Pinky jest juz wieksza, wazy sporo i ciagle sprawdza, czy cos nowego nie pojawilo sie w misce. Ostatno zapytano mnie, po co mi dwie kotki, wystarczylaby jedna. A ja juz sobie nie wyobrazam, zeby Pinky nie bylo. A oto one:

Mariejo

Star

Tomi (alias Tomisław) to ponad połtoraroczny kocur (no prawie kocur). Jest bardzo zpsiały, przybiega na gwizd, aportuje zabawki, gości przyjmuje leżąc pod drzwiami na plecach, gotowy do pieszczot lub zabawy. Jest bardzo towarzyski, zawsze jest tam gdzie jest dużo ludzi. Oczywiście jak każda prawdziwa kocia mama, uważam ze jest najpiękniejszym kotem pod słońcem. Ale również muszę trochę na niego ponarzekać. Potrafi być dość agresywny, gryzie wtedy każdego kto wejdzie mu w droge. Prawdziwy tygrys.
Na początku września 2002 dołączyła do nas Masza. Miała wtedy 4 miesiące. Zabraliśmy ją z podwórka na które została podrzucona wraz w dwiema siostrami. Pierwsza szybko znalazła dom, później my wzięliśmy Maszę i niedługo potem znaleźliśmy dom dla Zuzi. Już od początku wiedzieliśmy że będzie z niej niezły diabeł. Ale w sumie jakby była spokojna to Tomi zamęczyłby ją. Masza jest niesamowitym żarłokiem, je wszystko w każdych ilościach i zachowuje się jak prawdziwy śmietnikowiec. Jest baaardzo żywa i wielki z niej pieszczoch. Tomi przy niej trochę złagodniał w stosunku do nas. Maszę zaakceptował chociaż czasami dochodzi do strasznych bójek. Ale ogólnie kotuchy się bardzo kochają.

prywatna galeria Star >>>

Vivaldi